Versimpeling van zorgen

Ik scroll op een druilerige ochtend op de website van de nieuwe campagne 'Careër - Zorg en welzijn het betere werk' en plots wordt de ochtend nog druileriger dan ie was. Beter ten opzichte van wat? Een kantoorjob? Een job in de horeca? Misschien kijk ik té pessimistisch en ik besluit me te verbinden met hun intentie. Ze bedoelen het waarschijnlijk wel goed. Ik ben geen campagnemaker, dus misschien ken ik er ook gewoon niets van. Wie ben ik om het beter te weten en daarbij ik heb hier toch ook geen impact op. Is het de moeite om mijn energie eraan te verspillen? Ik kies voor nee en scroll wat verder.

Plots valt mijn mond tot op de grond. Ik klik op de opleiding verpleegkunde en lees het volgende:

• Verpleegkundige: 100% voor de patiënt

• Eén ding is zeker: je helpt mensen

• Op medisch vlak, ja met verband en medicatie. Maar je begeleidt ze ook - je stelt ze gerust

Dit omvat in 1 pagina zowat alles wat ik wil weerleggen in de opleiding verpleegkunde.

NEE, je moet er niet 100% zijn voor je patiënt (zorgvrager eigenlijk). Verpleegkunde is geen job waar dat zelfopoffering moet plaatsvinden. Het lijkt daarenboven wel of je maar 1 zorgvrager hebt, terwijl de realiteit ratio's heeft van 1 verpleegkundige op 15 zorgvragers of in woonzorgcentra zelf 1 verpleegkundige op 30 zorgvragers (of zelfs nog meer). Welke boodschap is dit? Dit is niet hetzelfde als persoonsgerichte zorg. Geen twijfel over het feit dat we persoonsgerichte zorg moeten bieden, maar een verpleegkundige is er 100% voor de patiënt? Nee, dat is niet correct.

Je helpt mensen. In de opleiding leren we net dat soms niet helpen, ook helpen is. Dit indiceert het hulpverleningssyndroom, de redder, de held. Het zet ons boven de zorgvrager. Wij zorgen voor mensen. Zorgen is soms ook dat stapje terug zetten, achteruit leunen, de zorgvrager laten ontdekken. We zorgen ervoor dat er geen 'help' komt. We zorgen ook preventief, ondersteunen, dragen, klaren uit,… Eén ding is zeker: we helpen niet, we zorgen.

De versimpeling van het verpleegkundig beroep in 2 taken is de zoveelste stereotypering en kleinering van het beroep. In de opleiding leren we studenten om net niet taakgericht in de zorg te gaan staan. We leren ze competenties aan omdat we een beroep zijn waarbij het geheel meer is dan de som der delen. Het is geen optelsom van taken zoals bloeddruk nemen, medicatie uitdelen of wat babbelen met de zorgvrager.  Zijn politici dan ook maar gewoon wat prekers? Of architecten ook maar gewoon wat tekenaars? Of dokters ook maar gewoon wat medicatievoorschrijvers?  Of boekhouders ook maar gewoon wat tellers?

Ik voel dat ik hier wel impact op kan hebben. Ik onderneem actie, neem om contact op en schrijf: 'Beste. Graag zou ik met jullie in gesprek gaan over de manier hoe jullie verpleegkunde omschrijven op deze website. Ik vind het jammer om te lezen dat het beroep op zo een simpele en niet correcte manier wordt weergegeven. Ik hoop op een constructief gesprek.'

Ik hoop jullie op de hoogte.

Jasmine